Tuesday, September 25, 2007

αντιαμερικανισμός και ρατσισμός

Για την ιστορία με τον χάρτη του NBA Europe, εκλεγμένος με το Ευρωπαϊκό Ελαφρολαϊκό Κόμμα αντιπρόσωπός μας στα νομοθετικά όργανα της Ε.Ε. είχε να πει μεταξύ άλλων:
"Οι Αμερικανοί, όχι όλοι, πολλά χρόνια τώρα δεν ήξεραν καν πού πέφτει η Αθήνα και αγνοούσαν την Ελλάδα."
Χαριτωμένο, ε; Τώρα, εκεί που λέει "Αμερικανοί", αντικαταστήστε με "Πακιστανοί", "Παραγουανοί" ή "Νιγηριανοί". ΄Οχι τόσο χαριτωμένο, ε; Φαίνεται πως στην περίπτωση των Αμερικανών, το να χαρακτηρίζεται συλλογικά ένας λαός (ως αφελής, ή χαζός στη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν απαγορεύεται ούτε καν από το savoir-vivre. ΄Αλλωστε το αντιαμερικανιλίκι εξαργυρώνεται πολιτικά πολύ εύκολα.

Thursday, September 13, 2007

Πάρτυ Δρόμου

Για όσους μένετε στη Θεσσαλονίκη, αναδημοσιεύουμε πρόσκληση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το πάρτυ που διοργανώνει το μεσημέρι της Παρασκευής 14 Σεπτεμβρίου:
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σας προσκαλεί την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου το μεσημέρι, μετά τις 13:00 σε ένα προεκλογικό πάρτυ.Η πρόσκληση απευθύνεται και στους φίλους της Φι.Σ. Το πάρτυ θα πραγματοποιηθεί στο Café Bar EL GRECO (Κομνηνών 30, πάνω από τα λουλουδάδικα)

Tuesday, August 28, 2007

Εκδήλωση για το ασφαλιστικό

Γιατί οι συντάξεις είναι δυσανάλογα μικρές σε σχέση με τις εισφορές; Ποιος ξέρει καλύτερα το καλό σου; Εσύ ή κάποιοι άλλοι; ΄Οταν ο πατέρας δικαιούται περισσότερη σύνταξη και ο γιος λιγότερες εισφορές είναι αλληλεγγύη των γενεών; Μήπως είναι σύγκρουση των γενεών; Υπάρχει διέξοδος;
Η παρουσίαση των θέσεων της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το ασφαλιστικό σύστημα θα γίνει από υποψηφίους βουλευτές και στελέχη της στο Ξενοδοχείο "Ηλέκτρα Παλάς" στη Θεσσαλονίκη (Πλ. Αριστοτέλους και Μητροπόλεως) - Αίθουσα "Μακεδονία ΙΙ" - το Σάββατο, 1 Σεπτεμβρίου 2007, 11.00 π.μ.
Σχετική ανάρτηση στους Daltons

Saturday, August 25, 2007

Φωτιές Αυγούστου 2007

Dalton City

Από χθες συμμετέχω σε ένα blog με συμπολίτες μου που μοιράζονται τους ίδιους προβληματισμούς με εμένα. Μπορεί να έχουμε δαλτονισμό όσον αφορά την ιδεολογική προέλευση με τους καθιερωμένους στην Ελλάδα όρους, αλλά είμαστε πολύ συγκεκριμένοι στο ποιες είναι οι βασικές μας αρχές.

Liberal Daltons

Tuesday, August 21, 2007

Ο χορός των εκλογών

Teach me to dance. Will you?

Τελικά η προεκλογική περίοδος που πήγαινε αργά, όπως τα πρώτα βήματα του χορού του Ζορμπά, άρχισε να επιταχύνεται με δαιμονιώδη ρυθμό, όπως τα τελευταία βήματα. Και μας άφησε όλους να αναρωτιόμαστε ποιος οδηγεί τον χορό. ΄Η ποιος θα μάθει σε ποιον να χορεύει.

Friday, August 17, 2007

Εθνικά θέματα εξαιρετικής σημασίας και κρίσιμα εθνικά θέματα

Σύνταγμα της Ελλάδος, ΄Αρθρο 41, παράγραφος 2:
"O Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαλύει τη Bουλή με πρόταση της Kυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, για ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Aποκλείεται η διάλυση της νέας Bουλής για το ίδιο θέμα."

Σύνταγμα της Ελλάδος, ΄Αρθρο 44, παράγραφος 2:
"O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου. [...]"

Πρόωρες εκλογές μετά το καλοκαίρι του 1974: 9
Δημοψηφίσματα μετά το καλοκαίρι του 1974: 1

Tuesday, July 31, 2007

'Ελα, πάμε δυνατά τώρα!

Στο ποδόσφαιρο, όταν μία ομάδα δέχεται τέρμα, ο αρχηγός της κοιτάει να συμμαζέψει την ομάδα λέγοντας πως δεν πειράζει, πως δεν υπάρχει κάποιο εγγενές πρόβλημα, αλλά θα πρέπει η ομάδα να συγκεντρωθεί περισσότερο, να τρέξει πιο γρήγορα και να είναι πιο σχολαστική στο να αποφεύγει τα λάθη. Αυτό έχει νόημα ακόμα και μετά από 2-3 άτυχες στιγμές. 'Οταν όμως μετά από πολλούς αγώνες η κατάσταση δεν διορθώνεται, σημαίνει πως πρέπει να αλλάξει η τακτική.
Παρακολουθώντας από την τηλεόραση τις αντιδράσεις για τις φωτιές, έχω την εντύπωση πως οι πάντες θεωρούν ότι η τακτική είναι γενικά σωστή (το θεσμικό πλαίσιο, όπως το λένε συνήθως), αλλά αυτό που λείπει είναι να βάλουμε τα δυνατά μας, να δουλέψουμε περισσότερο, να γίνουμε πιο αυστηροί και να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.
Για να σπάσει όμως ο κύκλος εμπρησμός-καταπάτηση-νομιμοποίηση, και με δεδομένο ότι στην ουσία το Κράτος είναι αυτό που κλείνει το μάτι στους οικοπεδοφάγους, παραχωρώντας τους την περιουσία του με τον πιο καταστροφικό τρόπο, πρέπει να εφαρμοσθεί "το άλλο σύστημα".
Δεν είμαι ειδικός, αλλά αυτό το οποίο ξέρω είναι πως η τακτική που θα επιλεγεί, θα πρέπει να επιλεγεί ξεκινώντας από κάποια βεβαιωμένα δεδομένα: Γιατί κανείς δεν καταπατά ιδιωτική περιουσία με το ίδιο θράσσος που καταπατά τη δημόσια; Γιατί κανείς δεν έχει καταπατήσει ποτέ την παραλία στην οποία γεννά η Caretta caretta, ή τον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου; Πως έχει λυθεί το πρόβλημα σε άλλες χώρες;
Σε αντίθετη περίπτωση μπορούμε να συνεχίσουμε με το ίδιο σύστημα "αλλά σοβαρά αυτή τη φορά", με την ελπίδα πως θα παραμείνει κανένα δέντρο στην Ελλάδα σε μερικές δεκαετίες από τώρα.

Tuesday, July 10, 2007

To know us better

Μία από τις αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες είναι "ο Κατεργάρης", του 1971. ΄Οπως στις περισσότερες ταινίες της εποχής της, δεν γίνεται καμία άμεση αναφορά στην πολιτική (αν μπορούμε να την πούμε έτσι) κατάσταση. Υπάρχει όμως ένα σημείο στο οποίο η ταινία χρονολογεί τον εαυτό της με ακρίβεια επταετίας. Αυτό συμβαίνει όταν ο Χρόνης (Χρόνης Εξαρχάκος) εξηγώντας τα σχέδιά του για την εταιρία, αναφέρει πως ο νόμος δεν επιτρέπει στις εταιρίες κέρδη μεγαλύτερα του 10%.
Θα μου πείτε ότι αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά στην γενικότερη τυραννία, και ίσως και να μην ήταν τόσο καταστροφικό για την οικονομία στην εποχή πριν από την Παγκοσμιοποίηση. Δείχνει όμως τί είδους καθεστώτα είναι αυτά τα οποία θέτουν τέτοιου είδους περιορισμούς και πόσο στενά δεμένη είναι η ελευθερία της οικονομίας με τις ατομικές ελευθερίες. Πολύ λογικό, αφού δεν είναι δυνατόν να πεις σε κάποιον "είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις αρκεί αυτό να μην έχει καμία οικονομική συνέπεια". Επί τη ευκαιρία, ένα άλλο αγαπημένο "παιδί" των τυράννων, το οποίο με ιδιαίτερη ευβλάβεια προσπαθούμε και σήμερα να προστατεύσουμε από κάθε αναθεώρηση, είναι το άρθρο 16 του Συντάγματος. Τι συνταγματάρχες θα ήταν άλλωστε αν δεν άπλωναν τα ξερά τους και στο Σύνταγμα. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία.
Το πραγματικά τρομακτικό όμως είναι πως ο μέσος πολίτης σήμερα θα επικροτούσε τέτοιου είδους μέτρα. Μα τι λέω; Τα επικροτεί ήδη. Με τις εκλογικές μας επιλογές η Ελλάς βρίσκεται σήμερα στην 94η θέση παγκοσμίως όσον αφορά την οικονομική ελευθερία. Το ότι λιγότερη οικονομική ελευθερία σημαίνει μικρότερη διάρκεια ζωής, περισσότερη παιδική εργασία, μικρότερο κατά κεφαλήν εισόδημα, μικρότερο ρυθμό ανάπτυξης, μικρότερο εισόδημα για το φτωχότερο 10%, περισσότερη ανεργία, περισσότερο αναλφαβητισμό και μεγαλύτερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας (Gwartney and Lawson 2005, αλλά και μερικές απλές επισκέψεις στο εξωτερικό) δεν μας λέει απολύτως τίποτε. Μάλιστα κάποιοι από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς έχουν κάνει τον περιορισμό των οικονομικών (και άλλων) ελευθεριών σημαία τους (και το εννοούν με όλη τους την ψυχή). ΄Οπως αυτός που είπε "Με ενοχλεί να ξέρω ότι κάθε χρόνο πωλούνται 1.000 Πόρσε στην Ελλάδα. Θα τους βρω αυτούς τους ιδιοκτήτες και θα τους ξεμπροστιάσω!".
΄Ετσι, για να γνωριζόμαστε καλύτερα.

Monday, June 25, 2007

3 Απορίες

Θα ήθελα πολύ απαντήσεις, χωρίς μαρξιστικούς όρους και εκτός του ευρύτερου πλαισίου της πάλης των τάξεων, στις παρακάτω ερωτήσεις:
  1. Γιατί είναι κακό να υπάρχουν ιδιωτικά περίπτερα;
  2. Γιατί είναι κακό ο περιπτεράς να πουλά τα προϊόντα στην τιμή που θέλει;
  3. Γιατί είναι κακό ο πελάτης να αγοράζει από όποιο περίπτερο θέλει (και αν θέλει);
Αν θεωρείτε πως για να δοθούν απαντήσεις είναι απαραίτητο το ευρύτερο πλαίσιο της πάλης των τάξεων, η απάντησή σας είναι έγκυρη (όχι απαραιτήτως σωστή. ΄Εγκυρη). Απλώς αναρωτιόμουν μήπως υπάρχουν και άλλες απαντήσεις.