- Γιατί είναι κακό να υπάρχουν ιδιωτικά περίπτερα;
- Γιατί είναι κακό ο περιπτεράς να πουλά τα προϊόντα στην τιμή που θέλει;
- Γιατί είναι κακό ο πελάτης να αγοράζει από όποιο περίπτερο θέλει (και αν θέλει);
Monday, June 25, 2007
3 Απορίες
Θα ήθελα πολύ απαντήσεις, χωρίς μαρξιστικούς όρους και εκτός του ευρύτερου πλαισίου της πάλης των τάξεων, στις παρακάτω ερωτήσεις:
Αν θεωρείτε πως για να δοθούν απαντήσεις είναι απαραίτητο το ευρύτερο πλαίσιο της πάλης των τάξεων, η απάντησή σας είναι έγκυρη (όχι απαραιτήτως σωστή. ΄Εγκυρη). Απλώς αναρωτιόμουν μήπως υπάρχουν και άλλες απαντήσεις.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Σωστός...
"Γιατί είναι κακό να υπάρχουν ιδιωτικά περίπτερα;"
ποιά εννοείς; ιδιωτικά και ποιά δημόσια;
Ιδιωτικά εννοώ αυτά των οποίων ιδιοκτήτης είναι κάποιος ιδιώτης και δημόσια αυτά των οποίων ιδιοκτήτης είναι το κράτος. Τα δεύτερα είναι (περιέργως) υποθετικά. Στην Ελλάδα τουλάχιστον.
Εγώ πάλι έχω μια άλλη απορία. Γιατί οι περιπτεράδες που είναι ιδιοκτήτες ιδωτικής επιχείρησης και οι ταξιτζήδες συμπεριφέρονται συχνά χειρότερα από τους χειρότερους δημόσιους υπαλλήλους; Η ελεύθερη αγορά δε φαίνεται να τους έχει μάθει τρόπους.
Δυστυχώς είναι ακριβώς έτσι. 'Οχι όμως στην Ελβετία ή στη Νορβηγία, αλλά στην Ελλάδα στην οποία η οικονομία δεν είναι ελεύθερη και το Κράτος ελέγχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της οικονομίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, εκτός από το διεφθαρμένο Κράτος και τις επιχειρήσεις που έχουν προνομιακές σχέσεις με το Κράτος (à la Poutine), να υπάρχει ακόμα ένας κύκλος ιδιωτικών επιχειρήσεων οι οποίες έχουν αποκλειστικό πελάτη το δημόσιο, με αποτέλεσμα να είναι και αυτές οιονεί δημόσιο. Γύρω από αυτόν τον κύκλο υπάρχει και άλλος, κ.ο.κ. με αποτέλεσμα η πραγματικά ιδιωτική οικονομία να είναι πολύ μικρότερη από αυτό που φαίνεται στα επίσημα στοιχεία.
Ειδικά για τους ταξιτζήδες, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός παρανόμων ταξί, στην ουσία ψευτοταξιτζήδες, για τους οποίους οι νομοταγείς ταξιτζήδες δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, για ευνόητους λόγους, και με τους οποίους ούτε το Κράτος προλαβαίνει να κάνει κάτι, αφού οι κύριες ασχολίες του είναι άλλες: Από τις υπερατλαντικές πτήσεις μέχρι την παραγωγή ζάχαρης.
Post a Comment